На большасці фота ўрадоўцаў БНР вы не ўбачыце жанчынаў. Ніводнай. Здаецца, гэта была выключна пацанская тусоўка. Ці так было насамрэч? Магчыма, жанчыны не толькі ўдзельнічалі ў стварэнні нашай дзяржавы 100 гадоў таму, але часам нават бралі на сябе найбольш адказныя абавязкі.

Назваць вуліцу Валадарскага ў гонар братоў Луцкевічаў гарадзкія ўлады адмовіліся, бо «ня экстраны» выпадак. Што з устаноўкай дошкі ў гонар 100-годзьдзя абвяшчэньня незалежнасьці БНР, незразумела: прычынаў такога доўгага разгляду ў адказе не называюць.

Дзеячаў БНР мы ведаем дзякуючы іх грамадскаму чыну, гучным заявам, дамовам, канфліктам і ўчынкам. Усё гэта публічная сфера, захаваная архівамі, газетамі, кнігамі. А што з прыватным жыццём і драбніцамі, якія дапамогуць убачыць у бацьках БНР людзей, а не бронзавыя помнікі?

Гэта самы папулярны архіў краіны. Штодня ў Нацыянальны гістарычны архіў прыходзіць да 75 чалавек.

"Пейзаж" датуецца 1911 годам. Карціна адносіцца да так званай "чырвонай серыі", якая адрозніваецца энергічнымі мазкамі і выразнымі колерамі.

Галіновы дзяржаўны архіў Службы бясьпекі Ўкраіны абнародаваў новыя дакумэнты аб маштабах палітычных рэпрэсій, якія адбываліся ў 30-я гады мінулага стагодзьдзя.

У допісе дыпламат распавёў пра сустрэчу з кіраўніком беларускай дыпламатыі.

Чаму дзеячы БНР актыўна супрацоўнічалі з краінамі-суседзямі і падзяляліся на “прапольскіх”, “пралітоўскіх” і “прабальшавіцкіх”? Айцы-заснавальнікі, зразумеўшы ў пэўны момант, што з цалкам незалежнай дзяржавай пакуль “не свеціць”, проста звярнуліся да ідэі тэрыторыі-касцяка, з якой рэспубліка абавязкова народзіцца, але… пазней.

Cваім бачаньнем канфлікту вакол рэстарацыі каля месца масавых расстрэлаў ахвяраў сталінскіх рэпрэсіяў у Курапатах падзяліўся Ўладзімер Кавалёнак, касманаўт, прэзыдэнт Фэдэрацыі касманаўтыкі Расеі, у мінулым — дэпутат Вярхоўнага Савету Беларусі, начальнік Вайскова-паветранай інжынэрнай акадэміі РФ.

“Лета” — гэта акурат пра той бунт, якім канчаецца “Аса”.

60-гадовы юбілей адзначае Алесь Камоцкі. Ён адрадзіў жанр гарадскога рамансу і паклаў пачатак сучаснай беларускай аўтарскай песні. Напісаў шмат хітоў для іншых выканаўцаў, сярод якіх «Я ішоў да цябе» Змітра Вайцюшкевіча, калыханка «Спі, мая кветачка».

6 чэрвеня, фактычна ў трыццатую гадавіну першай публікацыі праўды пра Курапацкую трагедыю ў пісьменніцкім тыднёвіку “Літаратура і мастацтва”, непасрэдна каля месца ўшанавання і грамадскага мемарыялу па ахвярах сталінскіх забойстваў, насуперак негатыўнаму стаўленню грамадскасці, быў адчынены забаўляльны комплекс-рэстаран “Поедем, поедим”...

Перапахаванне знойдзеных парэшткаў 17-ці лідараў паўстання 1863 года ў Вільні — знакавая падзея. Ва ўрачыстым перапахаванні на могілках Роса будзе прымаць удзел і польскі, і літоўскі бок, а што ж з беларускім?..

Алесь Кіркевіч: “Сёння сімволіка БНР нам падаецца ці не адзіным цалкам зразумелым і безальтэрнатыўным сведчаннем пра тую дзяржаву. Ты можаш не ведаць міністраў і дакладных межаў БНР, але пра Пагоню і бел-чырвона-белы сцяг ведаеш дакладна. Але ці так усё проста?”

“...Палова мільёна камер на краіну, у якой жыве 10 мільёнаў. Па адной камеры назірання на дваццаць чалавек...”

Адкрывальнік Курапатаў Зянон Пазьняк, які з 1996 году знаходзіцца ў эміграцыі, згадвае, як 30 гадаў таму стала магчымая публікацыя артыкулу пра расстрэлы ў Курапатах, тлумачыць, чаму людзі сталі менш ведаць пра Курапаты, і анансуе ініцыятыву «Брукаванка памяці».