Беларускае таварыства “Сябры” з Эстоніі зладзіла чарговую экскурсію ў Беларусь, але цяпер па новым для турыстаў з Нарвы маршруце
Ірына Азаранка, старшыня арганізацыі “Згуртаванне беларусаў Швецыі” – пра месцы сілы, падабенства шведскага і беларускага індывідуалізму, магчымасць адказваць за функцыянаванне краіны, розніцу паміж Vitryssland і Belarus і глабальную Беларусь.
Сяргей Ціханаў выконвае песню “Ода Беларусі” (музыка Сяргея Ціханава, словы Станіслава Валодзькі).
У суботу, 10 чэрвеня, у Доме Маракоў на Мангэтане прайшоў чарговы чэрвеньскі сход Беларуска-Амэрыканскага Згуртаваньня “Пагоня”. Сход адкрыў старшыня Згуртаваньня “Пагоня” сп. Віталь Зайка. Ён адразу прадставіў выступоўца, славутага грамадзкага дзеяча і навукоўца, гісторыка беларускай грамады ў Амэрыцы сп. Вітаўта Кіпеля.
13 траўня ў Доме Маракоў на Мангэтане прайшоў чарговы сход Беларуска-Амэрыканскага Згуртаваньня “Пагоня”. Напачатку, для тых хто першы раз прыйшлі на сход, старшыня арганізацыі сп. Віталь Зайка распавёў пра яе дзейнасьць, мэты і прынцыпы.
Гледзячы на яго, успамінаеш эмігрантаў мінулага, чые валатоўкі дагэтуль раскіданыя па свеце ў выглядзе дзейных інстытуцый альбо бібліяграфічных спісаў: Макс Шчур, як і ягоны старэйшы сябра Лявон Юрэвіч, фактычна на самоце альбо with the little help from his friends некалькі дзясяткаў гадоў здзяйсняе, на маю думку, адзін з самых маштабных культурніцкіх праектаў. Па сутнасці, стварае альтэрнатыўны цэнтр рэпрэзентацыі літаратуры, якая не толькі функцыянуе ў выглядзе тэкстаў і перакладаў, але і асэнсоўвае саму сябе. Спачатку гэта быў масіў тэкстаў сайта «Невідочнае места», цяпер – электронны часопіс «ЛітРАЖ», у кожнай публікацыі якога адчуваецца тая самая «свабода самавыяўлення», за якую б’юцца літаратары Беларусі, працягваючы заставацца ў «межах» – прынятага, дазволенага ці трэндавага. Замежжа пасля распаду цэнзурнай савецкай імперыі нібыта страціла гэтую базу, рызыкавала маргіналізавацца і закансервавацца ў прамінулым досведзе. Дзейнасць Шчура ў нейкім сэнсе вядзецца «за сябе і за таго хлопца», як тое і рабілася ў нямецка-амерыканскіх выданнях ХХ стагоддзя. Пра эміграцыю і сучасны партрэт беларуса замежжа гаворым з пражанінам, былым берасцейцам і нашчадкам аргентынскіх беларусаў Максам Шчуром.
Спіс музыкаў канчаткова абвешчаны. Да фестывалю застаецца толькі месяц. 28-ы фестываль музыкі маладой Беларусі «Басовішча-2017» пройдзе 14 – 15 ліпеня. Праз Фэйсбук арганізатары абвяшчалі музыкаў, якія прыедуць на фестываль.
Дасведчаны, дыпламатычны, загартаваны рэальнай палітыкай і вязніцай у Лукішках, ён як ніхто выдатна разумеў «беларускую хваробу» так добра вядомую нам сучасным — несалідарнасць, няўменне ісці на кампраміс. А яшчэ ён быў нязручным, бо адважыўся на разбіццё міфаў...
Украінскія памежнікі з кветкамі сустракалі Ніну і Міхаіла Жызьнеўскіх, якія ехалі з цырымоніі пасьмяротнага ўганараваньня іх сына Міхася званьнем героя Ўкраіны.
Дарафея Фіёніка з Бельска-Падляшскага на Беларусі ведаюць добра. Асабліва на Палессі, дзе герой нашай сённяшняй сустрэчы не толькі прэзентуе свае дасягненні ў галіне культуры, але і робіць супольныя праекты: фестывальныя, літаратурныя, навуковыя. Цяжка пералічыць усе народныя калектывы з-пад Кобрына, Маларыты, Пінска, Століна, якія рэгулярна прыязджаюць на святы, што ладзяцца аб’яднаннем “Музей малой бацькаўшчыны ў Студзіводах”, стваральнікам і кіраўніком якога з’яўляецца Фіёнік. Напярэдадні прэзентацыі кніжнай серыі “Гісторыя і культура падляшскіх беларусаў” у сталічнай Нацыянальнай бібліятэцы журналісты “К” пагутарылі з госцем з Польшчы.
Надоечы ў Мінску выступіў Джагер... Але ўшанаваў сваім візітам сталіцу не састарэлы абраз рок-н-ролу ў суправаджэнні ансамбля The Rolling Stones, а мужчына ў самым росквіце фізічных і творчых сіл — Алег Мінакоў. Таксама легенда — року беларускага, музыкант па мянушцы Джагер. У сярэдзіне 1990-х гурт Rouble Zone, у якiм ён з’яўляўся фронтменам, сенсацыйна выйграў галоўную намінацыю на “Рок-каранацыі”. Больш за дваццаць гадоў з таго часу прайшло, “рублёвыя” перыядычна адраджаюцца для разавых акцый і зноў залягаюць на дно. Хтосьці з удзельнікаў калектыву працуе па ранейшым профілі тут, іншых раскідала па астатнім свеце. Алег жыве ў Бельгіі. Часам вяртаючыся дадому, каб адведаць блізкіх, а то і “даць жару” на сцэне.
У інтэрнэце з'явіліся фота з прэзентацыі зборніка перакладаў Багдановіча на іспанскую мову. Адбылася яна ў Мадрыдзе.
Што адметна, на той прэзентацыі прысутнічаў міністр замежных спраў Беларусі Уладзімір Макей і пасол у Францыі і Іспаніі Павел Латушка (адбылося гэта ў межах першага афіцыйнага візіту ў Іспанію).
Удзельнікі групы у Фэйсбуку "Беларусы ЗША. Разам лягчэй" ініцыявалі інтэрнэт акцыю ў падтрымку зняволеных па сфабрыкаванай "справе патрыётаў".
21 снежня – чарговыя ўгодкі светлай памяці найвялікшага беларускага спевака і педагога Міхася Забэйды-Суміцкага (1900-1981). Адзін з перыядаў яго жыцця быў звязаны з Варшавай. Пра гэта хочацца сёння крыху прыгадаць.
Ці калі-небудзь вернуцца на радзіму сотні тысячаў беларусаў, якія з розных прычынаў пакінулі краіну? У чым варта, а ў чым ня варта прыслухацца да беларусаў замежжа і ці страчаныя яны для Беларусі? У перадачы «Толькі жанчыны» гэта абмяркоўваюць актывістка віленскай беларускай грамады Людвіка Кардзіс, актывістка беларускай дыяспары ў ЗША Ганна Шарко, актывістка беларускай дыяспары ў Чэхіі Крысьціна Шыянок і вядучая Ганна Соўсь.
Пры падтрымцы Пасольства Рэспублiкi Беларусь у Каралеўстве Iспанiя 27 траўня ў Мадрыдзе адбылося мерапрыемства на беларускай мове "Паралелі гісторыі: Мадрыд–Беларусь", прысвечанае заканчэнню першага акадэмiчнага курса беларускай мовы, арганiзаванага ў Мадрыдзе на базе Вучэбнага моўнага цэнтра ”Лінгваландыя“.
