(1928-2010)
Янка Жучка — беларускі грамадскі дзеяч у Бельгіі, інжынер і журналіст.
Янка Жучка нарадзіўся 15 красавіка 1928 г. у вёсцы Лучыны Нясвіжскага павета Наваградскага ваяводства (цяпер Клецкі раён Мінскай вобласці). Як шмат каму з ягонага пакалення, яму часта даводзілася мяняць школы. Ён скончыў 6 класаў пад Польшчай, потым яго прынялі ў пяты клас савецкай школы, падчас нямецкай акупацыі ён вучыўся ў сярэдняй тэхнічнай школе ў Клецку, дзе браў актыўны ўдзел у Саюзе беларускай моладзі, Беларускай нацыянальнай самапомачы. У 1944 ён выехаў у Нямеччыну.
У канцы 1945 паступіў у Беларускую гімназію імя Янкі Купалы ў Рэгенсбургу. Атрымаў атэстат сталасці, у 1947 здаў кзамены ў Вышэйшую тэхнічную школу ў Карлсруэ.З прычыны немагчымасці па ступлення праз абмежаваную колькасць вакансій і перадачу першынства колішнім нямецкім жаўнерам Янка Жучка і яшчэ дзесяць маладых беларусаў вырашылі выехаць на працу у Вялікабрытанію. Там працаваў да сакавіка 1950 у вугальнай капальні. У часе знаходжання ў гэтай краіне браў актыўны ўдзел у Згуртаванні беларусаў у Вялікабрытаніі.
У 1950 Янка Жучка атрымаў стыпендыю на вучобу ў Лювенскім універсітэце ў Бельгіі (у гарадку Лювен побач з Бруселем), дзе паступіў на політэхнічны факультэт і скончыў яго з дыпломам інжынера-будаўніка (1951). Падчас вучобы браў актыўны ўдзел у нацыянальным беларускім руху: быў сябрам Саюзу беларусаў Бельгіі, удзельнічаў у тудэнцкім хоры пад кіраўніцтвам кампазітара Міколы Равенскага, а таксама ў танцавальным гуртку пад кіраўніцтвам студэнткі Людмілы Рагулі.
Янка Жучка стаў спецыялістам у галіне сталёвых канструкцый еўрапейскага маштабу. У 1968–85 гг. ён працаваў у рэдакцыі міжнароднага спецыялізаванага часопісу “Acier-Stahl-Steel”, прысвечанага выкарыстанню сталі ў будаўніцтве – спачатку як тэхнічны, а потым як галоўны рэдактар.
Увесь час ён быў актыўны ў жыцці беларускай дыяспары на Захадзе – як радны БНР, як сябра Саюзу беларусаў у Бельгіі, як супрацоўнік газеты “Беларус”. Паводле “Радыё Свабода”