Завецца ж спадчына мая
Ўсяго Старонкай Роднаю.

                           Янка Купала

Маці родная, Маці-Краіна!
Не усцешыцца гэтакі боль…

                           Максім Багдановіч

Сэрцам чую паўстанцаў пароль*,
Што бязмежна любілі Айчыну:
– Каго любіш?
– Люблю Беларусь!
– То ўзаемна! – чуваць з далячыняў.

Ў Беларусі ж – лясы і палі
Пазіраюць валошак вачыма…
– Каго любіш?
– Люблю Беларусь!
– То ўзаемна! – чуваць з далячыняў.

Ў Беларусі ж – дзяды і бацькі
І чароўнаю кветкай – жанчына…
– Каго любіш?
– Люблю Беларусь!
– То ўзаемна! – чуваць з далячыняў.

Веру я, што, як некалі мы,
Родны Край свой прыняўшы у спадкі,
– Каго любіш?
– Люблю Беларусь!
– То ўзаемна! – пачуюць нашчадкі.

І яны адчуваць будуць боль
За Радзіму і клятву стрымаюць.
Весні сонечны гэты пароль
Сілы цемры ніяк не ўзламаюць!

Хай заўсёды й пад мірнай зарой,
Каб на зведалі ліха ніколі,
Гэты слаўны пароль змагароў
Будзе й нашым, люд родны, паролем!
– Каго любіш?
– Люблю Беларусь! –
Будзе й нашым заўсёды паролем!

*Пароль паўстанцаў 1863 года пад кіраўніцтвам Кастуся Каліноўскага.