"Наш масток". Музыка Альберта Белуся, словы Станіслава Валодзькі. Выконвае Юлія Хмяльніцкая (Даўгаўпілс, Латвія).

    Жаночы варыянт

     НАШ МАСТОК

Дзе бруіцца мой выток

І такі ж выток твой светлы,

Ёсць рачулка і масток

У куточку запаветным.

Дзе не раз душа мая

Замірала ад кахання,

Дзе спачатку ў мроях-снах

Прызначаў ты мне спатанне:

     «Ты прыходзь на наш масток, –

     Зноў ён будзе хвалявацца.

    Ты прыходзь на наш масток

     Хуткай плынню любавацца.

     Ты прыходзь на наш масток

     Пад калінавай зарою.

     Ты прыходзь на наш масток –

     Шчасце ўжо не за гарою…»

Ёсць на свеце наш масток,

Што ратуе ад адчаю.

Быццам захад і усход,

Лёсы ён сабой злучае.

Рыпне радасна масток,

Як малых, нас пакалыша.

Ля яго лужок, лясок

Нас прывецяць, як калісьці.

    «Ты прыходзь на наш масток, –

     Зноў ён будзе хвалявацца.

    Ты прыходзь на наш масток

     Хуткай плынню любавацца.

     Ты прыходзь на наш масток

     Пад калінавай зарою.

     Ты прыходзь на наш масток –

     Шчасце ўжо не за гарою…»

У журбе ў чужых краях

На масце падчас вялікім

Наш масток убачу я –

Да сябе ён стане клікаць.

Дзе не раз душа мая

Замірала ад кахання,

Дзе спачатку ў мроях-снах

Прызначаў ты мне спатанне:

     «Ты прыходзь на наш масток, –

     Зноў ён будзе хвалявацца.

     Ты прыходзь на наш масток

     Хуткай плынню любавацца.

     Ты прыходзь на наш масток

     Пад калінавай зарою.

     Ты прыходзь на наш масток –

     Шчасце ўжо не за гарою…»