Словы Станіслава Валодзькі, музыка і выкананне Аляксандра Якіменкі (Астравец).

ДАЧКА ЛЯСНIКА

Ох i дачка ў ляснiка расцвiтае,

Быццам купальская зорачка тая.

Сонца i месяц заўжды за ёй сочаць,

Каб не змаглi прыгажуньку сорочыць.

Прыпеў:

Ой, у ляснiчкi, у чараўнiчкi

Вочкi – чарнiчкi, вусны – сунiчкi,

Косы, нiбыта у ніцай бярозы,

Смех яе шчыры, як россыпы росаў…

Гнецца лясная дарожка падковай, –

Шчасця ўсё зычыць дачцэ ляснiковай.

Год ёй багата зязюлька жадае,

Зводны хор птушак ёй оду спявае.

Прыпеў.

Хлопцы ў акрузе па ёй уздыхаюць,

Так уздыхаюць, – вятрыску ўздымаюць.

I да таго часам моцны вятрыска, –

Краскi ў паклоне схiляюцца нiзка.

Прыпеў.

Станіслаў Валодзька