Беларускую пісьменніцу Святлану Алексіевіч, аўтара такіх кніг, як "У вайны не жаночы твар", "Цынкавыя хлопчыкі", "Чарнобыльская малітва", "Апошнія сведкі", добра ведаюць у Нямеччыне. Усе яе найбольш вядомыя кнігі перакладзены на нямецкую мову. Сярод мноства міжнародных прэмій, якімі яна ўзнагароджана, ёсць і Прэмія міру імя Эрыха-Марыі Рэмарка (Erich-Maria-Remarque-Friedenspreis). У сувязі з катастрофай у Японіі і пагрозай, якая зыходзіць ад АЭС "Фукусима", немцы зноў і зноў ўспамінаюць кнігу Алексіевіч "Чарнобыльская малітва", нямецкае выданне якой сёння немагчыма купіць нават у найбуйнейшых сеткавых крамах. "Чарнобыльскую малітву" каментатары называюць "лепшай мастацкай кнігай аб чалавечай трагедыі Чарнобыля". Апошняе не зусім дакладна. "Чарнобыльская малітва" - не мастацкая кніга, а мастацка-дакументальная. Як і іншыя кнігі Святланы Алексіевіч, яна складаецца з інтэрв'ю, якія пісьменніца на працягу некалькіх гадоў вяла з тымі, каго гэтая катастрофа непасрэдна закранула: з жыхарамі Прыпяці, ліквідатарамі, лекарамі, школьнікамі, навукоўцамі ... На вокладцы нямецкага выдання - цытата з артыкула, надрукаванага ў адной з найбуйнейшых газет Германіі: "Ад трагізму гэтай кнігі ніхто не зможа адвярнуцца". І прарочыя падзагаловак: "Хроніка будучыні". Многае з таго, што распавядаюць відавочцы Чарнобыля і пра што казала на адной з сустрэч са сваімі нямецкімі чытачамі Святлана Алексіевіч, сёння, пасля Фукусімы, сапраўды гучыць страшным прароцтвам. Падчас адной з сустрэч з нямецкімі чытачамі Святлана Алексіевіч прыгадала, як філосаф Юры Каракін аднойчы сказаў у роспачы: "Чалавецтва ваявала, штосці каля трох тысяч войнаў вяло, і ўжо ёсць філасофія вайны, асэнсаванне гэтай заганы чалавечай. А Чарнобыль пакуль толькі адзін , і аднаго Чарнобыля мала, каб зразумець гэтую бяду ". Зараз ёсць ужо і Фукусима ...

DW-WORLD.DE