Цюменскія беларусы 26 лютага
26 лютага
Гэтым разам наш шлях ляжаў у сяло Ярмак, на святкаванне 20-гадовага юбілею нашых добрых сяброў, народнага фальклорнага ансамбля “Россияночка”, кіраўнік Надзея Вычужаніна. Яшчэ на ўездзе ў вёску, прамільгнула думка: “Сёння, нават звычайныя дамы выглядаюць больш святочна і прыгожа, як быццам прынялі на сябе часцінку радасці сваіх уладальнікаў, будынак клуба, здавалася, быў зацягнуты магічнай смугой, такое чараўніцтва бывае толькі ў вёсках, дзе жывуць людзі з добрымі і адкрытымі сэрцамі”.
У клубе было шматлюдна, сваё высокае майстэрства паказвалі на сцэне юбіляры - вядомы ў Цюменскай вобласці ансамбль “Россияночка”, у рэпертуары якога “самаходскія” песні і пра гістарычную Радзіму - Беларусь, якія нябачнай нітачкай злучаюць скрозь стагоддзі цэлыя пакалення сібірскіх беларусаў.
“Песня - наша жыццё, чалавек нарадзіўся - яму калыханку спяваюць, жыве - сам спявае, калі весела або гаротна, нельга без песні” - сказала салістка ансамбля Валянціна Пракапцова, у якой з урачыстай датай супаў і асабісты юбілей.
Калектыў прымаў віншаванні, падарункі, лісты падзякі і ганаровыя граматы. Музычныя віншаванні гучалі ў выкананні: народнага фальклорна-этнаграфічнага ансамбля "Вячоркі" (кіраўнік Валянціна Міхеенка, ЦКД Вікулаўскага раёна; народнага ансамбля беларускай песні "Лянок" (кіраўнік Клаўдзія Зуева, ПНК "Будаўнік" г.Цюмень) і іншых.
На наступную раніцу мы адправіліся на тройках коней, за ваколіцу, на высокае месца гукаць вясну. Вадзілі карагоды, спявалі народныя песні і вясновыя заклічкі. Мы запускалі ў неба папяровых жураўлікаў, для таго каб хутчэй прыляцелі птушкі і прынеслі на сваіх крылах вясну, згодна старому беларускаму павер'ю.
Ля Ермакоўскага клуба сабраліся госці, калектывы, салісты і жыхары суседніх вёсак для ўдзелу ў народным гулянні “Гуканне вясны”.
Увесь дзень на плошчы гучала руская і беларуская гаворкі, цесна пераплятаючыся ў карагодах, песнях, гутарках, выконваліся "Ванюшка мой” і “Лявоніха”, “Семеновна” і "Беларуская полька”. Сярод удзельнікаў і гледачоў было шмат дзяцей. Хочацца спадзявацца, што ўбачанае дазволіць ім раскрыць свае творчыя здольнасці, дапаможа стаць добрым чалавекам, які паважае культуру іншых народаў.