У Новасібірску адбыўся традыцыйны 8-ы фестываль дзіцячай творчасці, які штогод праводзіць Новасібірскі цэнтр беларускай культуры. “Ад Палесся да Сібіры нясіце, буслы, вясну” - свята з такой паэтычнай назвай сабрала гэтым разам больш за 350 удзельнікаў. З'ехаліся юныя таленты не толькі з раёнаў і гарадоў нашай вобласці, але і з суседняга Томска і нават казахстанскага Паўладара.

Фестываль віталі Рэспубліканскі цэнтр нацыянальных культур Беларусі, Міністэрства культуры Новасібірскай вобласці, а таксама ўдзельнікі Сібірскага акруговага семінара “Дружба народаў - адзінства Расіі”, які праходзіў у Новасібірску. Усе яны адзначылі высокі ўзровень і інтэрнацыянальны характар ​​фестывалю, які ўжо заслужыў статус міжнароднага.

Юныя таленты выяўлялі сябе ў розных намінацыях: вакалу і танца, сола і інструментальнага выканальніцтва. Узрост артыстаў - ад зусім “малышкавага” ансамбля “Івалён” і 6-гадовай дэбютанткі Сонечкі Дулінай, якія заваявалі прызавыя месцы, да моладзевага ансамбля “Надзея” з Паўладара. Госці і сталі ўладальнікамі Гран-Пры фестывалю.

Ансамбль "Івалён"

Соня Дуліна

Уражаннямі ад свята падзялілася старшыня этнакультурнага аб'яднання “Беларусь” г. Паўладара Любоў Богнат.

Сёння ў нашай хаце свята!

Калі ласка, у нашу хату.

Гэй, рады спаткаць,

Гуляць дык гуляць…!

Такім было маё першае пачуццё, а можа быць і ўсіх удзельнікаў і гасцей гэтага пышнага свята.

Любоў Богнат

Дэлегацыя з Рэспублікі Казахстан была прадстаўлена моладзевай вакальнай групай “Надзея” і ансамблем дзяўчат “Світанак”. Наш удзел і знаходжанне на фестывалях, конкурсах, выставах, майстар-класах, семінарах сталі магчымым дзякуючы Пагадненню аб творчым супрацоўніцтве паміж Новасібірскім цэнтрам беларускай культуры і Культурным цэнтрам “Беларусь” Паўладарскай вобласці ад 06.11.2010, падпісанаму з мэтай развіцця і захавання сяброўскіх стасункаў з прыгранічнымі рэгіёнамі. Праект падтрымліваецца і Асамблеяй народа Казахстана Паўладарскай вобласці, старшынёй якой з'яўляецца акім вобласці, а Асамблею народа Казахстана ўзначальвае Прэзідэнт краіны - Нурсултан Назарбаеў.

Вясна з захапленнем крочыць па зямлі і дорыць незвычайныя пачуцці радасці ад дотыку да абноўленай зямлі, напоўненай спевам птушак, першымі пахамі кветак, якія распускаюцца, пупышак на дрэвах, травы, што прабіваецца з зямлі, цурчаннем ручаёў, капяжамі з дахаў, радасці ад сустрэчы з усмешлівым буслом, што ляціць з Беларусі і вітае мірнае жыццё і Палесся, і Сібіры, і Казахстана, дзе ўжо больш за стагоддзе пражываюць беларусы. Мы - дзеці, унукі - захоўваем памяць аб зямлі сваіх продкаў і ўспамінаем разам са старэйшымі векавы напеў запаведных лясоў, блакітныя азёры роднай зямлі. Менавіта такое свята сэрца і душы падарыў нам фестываль-конкурс “Ад Палесся да Сібіры нясіце, буслы, вясну”. Скакалі “Лявоніху” і “Крыжачок”, спявалі “Васільковыя палі”, “Купалінку”, “Купальскія вяночкі”, гралі на балалайках, гармоніках, ядналіся пад песню “Гэта Беларусь” і смяяліся, і жартавалі, і журыліся, і слухалі сумны крык жураўлёў на Палессі, успаміналі “Калыханку маці” - і ўсё гэта дзякуючы выдатнай сустрэчы гасцей, аматараў і знаўцаў беларускай творчасці.

А яшчэ замілоўваліся, шчыра здзіўляліся ўменнем зусім маленькіх удзельнікаў конкурсу “злавіць” манеру народных спеваў. Непасрэднасць, эмацыянальнае жаданне захоўваць і адраджаць самабытную культуру беларускага народа далёка за межамі гістарычнай Радзімы натхнялі на поспех канкурсантаў. А колькі разнастайных нацыянальных касцюмаў, якое багацце народных арнаментаў, змацаваных вялікім жаданнем служыць абярэгам для ўсіх народаў, якія жадаюць міру і дабра на зямлі. Беларусы з Казахстана разыгралі абрадавую карцінку “Гуканне вясны”, у кошыках з ручнікамі вынеслі піражкі – “жаўранкі” і пачаставалі ўсіх прысутных у зале, а затым выканалі песню “Чаму ж мне не пець” - адну з любімых Ларысы Александроўскай - першай спявачкі Беларусі, чый 110- гадовы юбілей будзе адзначацца сёлета.

А колькі радасці і яркіх эмоцый перажылі ўдзельнікі конкурсу на цырымоніі ўзнагароджання! Аб'ектыўнасць журы, выдатныя кубкі, маляўнічыя дыпломы - і Гран-Пры фестывалю ў нашай моладзевай групы “Надзея”.

Шчаслівыя, мы радаваліся не толькі сваім поспехам, але і таленавітым выступам іншых.

Вялікі дзякуй фестывалю, журы, Міністэрству культуры НСО, Новасібірскага цэнтра беларускай культуры і яго дырэктару Ніне Кабанавай за выдатную магчымасць быць разам на свяце любові да сваёй Радзімы. Быць і жыць вечна Беларусі, якая ў гэтым годзе адзначае 70-годдзе вызвалення ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў. Паклонімся памяці тых, хто яе вызваляў, і хай бусел прыносіць па вясне добрыя весткі, першыя пералескі і звонкія песні, каханнне і беларускую гасціннасць ды дабрабыт.

Новасібірскі цэнтр беларускай культуры